ای در غم تو ارض و سما خون گریسته

ای در غم تو ارض و سما خون گریسته
ماهی در آب و وحش به هامون گریسته‏
وی روز و شب به یاد لبت چشم روزگار
نیل و فرات و دجله و جیحون گریسته‏

ای در غم تو ارض و سما خون گریسته

ای در غم تو ارض و سما خون گریسته
ماهی در آب و وحش به هامون گریسته‏
وی روز و شب به یاد لبت چشم روزگار
نیل و فرات و دجله و جیحون گریسته‏

سرتاسر محله ی مان غرق ماتم است

سرتاسر محله ی مان غرق ماتم است
حرف از حسین و زینب و ماه محرم است
دیدم میان کوچه جوانی پُر از شعور
حَیّ عَلَی الْعَزا به لبش بود، غرق شور
می گفت: نذر خون خدا جان مادرم
دم از حسین می زنم و اشک می خرم

اگرچه حقیرم لیاقت ندارم

اگرچه حقیرم لیاقت ندارم
پناهی جزاین در به جانت ندارم
شکستم دلت را دلم را شکستند
من از کار دنیا شکایت ندارم

ز آستان تو دورم دلم‌ پر آشوب است

ز آستان تو دورم دلم‌ پر آشوب است

گواه من به همین پلکهای مرطوب است

فقط بخاطر تو آبرو به من دادند

چنان سگی که به اصحاب کهف منسوب است

زیاد خون به دلت کرده ام حلالم کن

زیاد خون به دلت کرده ام حلالم کن
تو خوب بوده ای و من بدم حلالم کن
چقدر قدر تو مخفی است بین ما مردم
در آسمان و زمین محترم ، حلالم کن

ای جان مسیح را مسیحا!

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام 

ای جان مسیح را مسیحا! 

خیرالمثل خدای اعلی 

یک جلوه ی عزت تو امروز

صد جلوه ی عزت تو فردا 

خادم به تو انبیا یکایک 

زائر به تو ایزد تعالی

 

دخیل بسته فلک بر ضریح زنجیرش

دخیل بسته فلک بر ضریح زنجیرش

نماز گریه کند  با نوای تکبیرش

شکسته ساقه ی او  آیه ای مقطعه بود

که هیچ سوره نیاورد ، تاب تفسیرش

طائر قدسم و بسته در زنجیر بیداد

طائر قدسم و بسته در زنجیر بیداد

سوره ی نورم و گوشه ی زندان بغداد

اشک چشمم ستاره ی شب من

ذکر خلصنی یارب بر لب من

سیدی   سیدی    موسی ابن جعفر

در این زندان که ره بسته است پرواز صدایم را

در این زندان که ره بسته است پرواز صدایم را
نمی بینم کسی را جز خودم را و خدایم را
سرم را می گذارم روی زانوهای لرزانم
یکایک می شمارم غصه های زخمهایم را