شعر مدح امیرالمؤمنین

خدایی را سپاس آرم که هستی بر جهان بخشد

تحرک بر زمین و نظم گردش برزمان بخشد

بدنها را روان بخشد      روانها را توان بخشد

دهنها را زبان بخشد  زبانهارا بیان بخشد

که بشناسد خدا را بنده و حمد خدا گوید

بهر راهی خدا پوید  بهر حالی خدا جوید

           *

خداوندی که بر اجزای عالم حکم فرماید

ببخشد هر چه را شاید بگیرد هر چه را باید

ز خون بسته انسانی بدین صورت بیاراید

اساس خلقت یک پیل را در پشه بنماید

ز حکمت خاک و باد وآب وآتش را بیامیزد

ز قدرت ماسوالله را بمیراند بر انگیزد

          *

خوش آن خاتم که برخاتم ازاین گوهرنگین دارد  

خوش آن رهبرکه در غمها مدد کار چنین دارد                

خوشآن پیغمبرمرسل که اینسان جانشین دارد

خوشآن مولا که عبدی چون امیرالمومنین دارد

علی از مصطفی و مصطفی هم از علی نازد

که دینش را خدا از این دو رهبر جاودان سازد

                          اگر سجاده گردد عرش اعظم

اگر گویی اذان بر بام افلاک

                    گر از تکبیر گردد سینه ات چاک

اگر ضرب المثل گردد خضوعت

                          به حمد و قل هوالله و رکوعت

اگر در سجده صد ها سال مانی

                            خدا را از درون خسته خوانی 

 

غدیر خم بود روزی که حق بی پرده پیدا شد

هر آنکس را امید خام در سر بود رسوا شد

نه تنها در غدیر خم علی بر خلق مولا شد

قیام حضرت مهدی همی امروز امضاء شد

بود این روز را حافظ قیام روز عاشورا

برای حفظ این روز گرامی کُشته شد زهرا

               *

نبی الله فرا خواندی ولی الله را در بر

گرفتش دست اندر دست وپا زد برسر منبر

ببین قدرش که میسازد مقام آن حجت اکبر

گهی بر دوش پیغمبر گهی بر دست پیغمبر

نه تنها انبیا و اولیا در سیر روحانی

محمد (ص)هم ندارد اینچنین معراج جسمانی

                *

پس از حمد خدا احمد باسم ربک الاعلی

دعا کرد و ثنا گفت از ولی والی والا

که بر هر کس منم مولا علی او  را بود مولا

به هر نفسی منم اولا علی برنفس او اولا

محبش سرفرازو دشمن او سرنگون بادا

الهی والِ مَن والا الهی عادَ مَن عادا

                *

به اسم اعظم یزدان که نام یا علی باشد

به حق حق علی برحق بود حق با علی باشد

دلیل نفی لا و صحت الا علی باشد

اگر گویم بحول لله را معنا علی باشد

ازآن باشدکه در برخاستن هر کس که ره پوید

ز پیر ناتوان و کودک نو پا علی گوید

             *

هر آنکو راه دین پوید      علی گوید (2)

مسلمانی که حق جوید      علی گوید (2)

زبانی کان خدا گوید        علی گوید (2)

گیاهی کز زمین روید      علی گوید (2)

علی چون غیرحق برکس نمی پرداخت فکرش را

خدا خواهد که آرد بر زبان خلق ذکرش را

                     *

من اَ ر از غم پریشانم                علی گویم (2)

وگر از شوق خندانم              اگر بر لب رسد جانم

اگر برلب رسد جانم            به هر حالی که درمانم

بکامم تا زبان باشد                زبان تا در دهان باشد

برآرم سرچودرمحشر             به عشق  ساقی کوثر

اگر شادم ازو شادم اگر مستم ازو مستم

اگر روزی ز پا افتم بگیرد دست او دستم