بسم الله نسیمی که از سمت پرچم وزیده داره می گه بوی محرم رسیده

بسم الله نسیمی که از سمت پرچم وزیده

داره می گه بوی محرم رسیده

بازم مادری با قد خم رسیده

بسم الله سلام ای امیری که نعم الامیری

ندارم من از روضه و گریه سیری

یه وقت از ما این نوکری رو نگیری

 

 

یه شال عزا و یه پیرهن سیاهه

که تنها  پناهم تو شهره گناهه

یه آهه بلند و یه اشک روونه

که ما رو یه روزی به تو می رسونه

حسین جان

یک ساله درسته دل من سراپا گناهه

همه دلخوشیم لباس سیاهه

دل من هنوزم توی قتلگاهه

یک ساله دل من توی روضه ی سختی مونده

کی قلب سه سالت رو آقا شکونده

کی بچه ات رو توی بیابون کشونده

کی مثل سه ساله مصیبت کشیده

کی خورده شبیه رقیه کشیده

کی هم دامنش سوخته

کی هم معجرش سوخت

کی بین آتیش تو خیمه سرش سوخت

رقیه (4)