شعر شهادت حضرت عبدالله ابن حسن علیه السلام

عمو رسیدم و دیدم؛ چقدربلوا بود

سر تصاحبِ عمامه ی تو دعوا بود

به سختی از وسط نیزه ها گذر کردم

هزار مرتبه شکر خدا کمی جا بود

ثواب نَحر گلویت تعارفی شده بود

سرِ زبان همه جمله ی - بفرما- بود

عمو چقدر لبِ خشکتان ترک دارد

چه خوب می شد اگر مشک آب سقا بود

زنی خمیده عمو رد شد از لبِ گودال

نگاه کن؛ نکند مادر تو زهرا بود

برای کشتن تان تیغ و نیزه کم آمد

به دست لشگریان سنگ و چوب حتی بود

تمام هوش و حواس سپاه کوفه و شام

به فکر جایزه ی بردن سر ما بود

بلند شو؛ که همه سوی خیمه ها رفتند

من آمدم سویِ گودال، عمه تنها بود

حاج وحید آقاقاسمی

خاص قرارمون توی آسمون