چون زلف توام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سروسامانی
من خاکم و من گردم
من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری
تو عشقی و تو جانی
ای آب حیات(4) جانم به فدات(4)
چون زلف توام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سروسامانی
من خاکم و من گردم
من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری
تو عشقی و تو جانی
ای آب حیات(4) جانم به فدات(4)