سرود ولادت امام هادی ع
امشب من وتو تا سامرا پل می زنیم
هر جای حرم یکی یکی گل می زنیم
مهمون جوادی اگه با ترانه ی شادی
سرود ولادت امام هادی ع
امشب من وتو تا سامرا پل می زنیم
هر جای حرم یکی یکی گل می زنیم
مهمون جوادی اگه با ترانه ی شادی
سرود امام هادی ٩٤
-----------------
اومدی و بازم غرق شور و احساسم
اسم تو بهترین اسمیه که میشناسم
نقی معدن جود و سخا
نقی کل معنی انما
نقی پاک و زیبا
دوس دارم عاشقاتو زائراتو
گنبد جدید شهر سامراتو
بی وضو نام نقی بردن حرومه والله
ای صدای بی حیا کارت تمومه والله
آقا چه شد که حج شما نیمه کاره ماند؟
شبهای شهر مکه چرا بی ستاره ماند؟
بار سفر مبند، دلم شور می زند
گویا قیامت است،مَلک صور می زند
من خواب دیده ام، سرتان را به نی زدند
گرگان تشنه، زوزه کشان لب به مِی زدند
هزار شکر، که شد خاک مقدمت، سر من
مرا، برای چنین روز، زاده مادر من
نمیبرم ز تو دل، گر هزار بار عدو
جدا کند گلوی تشنه، سر ز پیکر من
پس از شهادت من، آروزی من این است
که سر نهند به خاکت، دو طفل بی سر من
ای که از ظرف لبت شهد و شکر می ریزد
از بر پلک تو صد شمس و قمر می ریزد
آنقدر راه بلد هستی و عاشق داری
که ز هر آجر دیوار تو در می ریزد
گوشه ی چشم تو که جای خودش را دارد
دارد از گوشه ی نعلین تو زر می ریزد
چون گل گلزار صادق پرده از رخ برگرفت
عالم از نور جمالش جلوه ى دیگر گرفت
آفتاب صبح صادق آنکه از صبح ازل
روشنى خورشید از آن ماه بلند اختر گرفت
در مکنون پرورش چون یافت در مهد صدف
شد حمیده خو چو خو، در دامن مادر گرفت
موسى کاظم امام هفتمین نور خدا
آنکه نور عارضش آفاق سرتاسر گرفت
آنکه روشن از جمالش گشت آیات خدا
وانکه رونق از کمالش شرع پیغمبر گرفت
هم ادب رونق از آن گنجینه آداب یافت
هم سخن زیور از آن کلک سخن گستر گرفت
شد رها از بند محنت آنکه از صدق و صفا
دامن باب الحوائج موسى جعفر گرفت
از در باب الحوائج روى حاجت بر متاب
زانکه فیضش چشمه از سر چشمه ى داور گرفت
در صف محشر شفاعت یافت آنکو چون "رسا"
دامن موسى بن جعفر در صف محشر گرفت
آسمانیست جلوه های شما
روی چشمان ماست جای شما
حضرت جبرئیل با بالش
طاق نصرت زده برای شما
هرکسی که شنیده گفته چنین
بی نظیرست ربنای شما
همه ی برگ های پاییزی
میشود سبز زیر پای شما
ای بـاب مـراد خلق عالم
سر تا به قدم رسولاکرم
هفتم ولـی خدای منـان!
مهر تو روان دین و ایمان
قرص قمرِ امام صادق
نور بصرِ امام صادق
هر که یک دفعه سر این سفره مهمان می شود
مور هم باشد اگر روزی سلیمان می شود
سر به زیر انداختن ذاتش توسل کردن است
دردها در این حرم ناگفته درمان می شود
شورامام حسین علیه السلام
***************************
بند اول
سنگ صبورم حرمِ حسین
دست گدا و کرمِ حسین
از وقتی که تو روضه اومدم
مادرتو مادرمِ حسین
نم نم بارون روی این گونه
پای تو مردم ارزومونه
عمریه لطف مدام داری حسین
مونده این سینه زنت به زیر دین
وعده ما شب تاسوعا اقا
"کوچه پشتی بین الحرمین"
حسین جانم(2)حسین جانم جانم